تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی ورید بند ناف انسانی به سلول های شبه کبدی در محیط آزمایشگاهی

چکیده سابقه و هدف سلول های بنیادی مزانشیمی جدار ورید بند ناف انسانی، به عنوان سلول های چند توان، اخیراً جداسازی شده و پتانسیل تمایزی آن ها به سلول های مختلفی نظیر سلول های عصبی و قلبی بررسی شده است. در این مطالعه، توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی ورید بند ناف در تمایز به سلول های کبدی با تمرکز بر پروفایل بیان ژن های اختصاصی کبد ارزیابی شد. مواد و روش ها در یک مطالعه تجربی، سلول های بنیادی مزانشیمی جدار ورید بند ناف انسان پس از جداسازی به مدت یک ماه با استفاده از یک روش دو مرحله ای تحت تیمار با فاکتورهای القایی نظیر فاکتور رشد کبدی و انکوستاتین m قرار گرفتند. سپس بیان ژن های اختصاصی سلول های کبدی از طریق روش rt-pcr و ایمونوسیتوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها پس از تیمار سلول ها با فاکتور های القایی، تغییر شکل سلول ها از حالت فیبروبلاستی و دو قطبی به فرم اپیتلیال و چند وجهی مشاهده گردید. بیان یا افزایش بیان ژن های اختصاصی سلول های کبدی نظیر ck8 ، ck18 ، hnf3β ، c-met ، afp، ttr ،g6p ، transthyretin و alb در طول دوره القایی تایید شد. هم چنین واکنش سلول ها به آنتی بادی بر علیه آنتی ژن سیتوکراتین 18 در سلول های تمایز یافته مثبت بود. نتیجه گیری با توجه به داده های کسب شده، می توان نتیجه گرفت که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از جدار ورید بند ناف، توانایی تمایز به سلول های شبه کبدی را دارا می باشند. کلمات کلیدی: وریدهای بند ناف، سلول های بنیادی مزانشیمی، فاکتور رشد کبدی، انکوستاتین m